Pieśń Lodu i Ognia - czyli twórczości George'a R.R. Martin'a

Piotr

Witam, miłośników i krytyków historii z odległego Westeros i pozostałych miejsc jakie powstały w wyobraźni G.R.R. Martina Smile

Osobiście jestem gotów przyznać tej serii pierwsze miejsce w panteonie zagranicznej fantasy. Obecnie czekam, aż w końcu zostanie wydany piąty tom lub wyjdzie serial pod dumnym tytułem "A Game of Thrones ". Moje pierwsze spotkanie z tą książka zdarzyło się parę lat temu. Gdzie nad mapą Siedmiu Królestw wraz z resztą przedstawicieli wielkich rodów knuliśmy spiski i prowadziliśmy wojska - tak samo jak książka na której podstawie powstała gra, planszówka "Gra o tron" jest po prostu niesamowicie wciągająca. Po powrocie z spisanym autorem wyruszyłem do swojej biblioteki publicznej by odnaleźć sławetny pierwszy to Pieśni. I tu rozpoczęła się kolejna przygoda Very Happy

Ciekaw jetem jak było z wami którzy czytają ten temat i odważa się o tym napisać lub po prostu chcą porozmawiać bohaterach tej opowieści. Jęśli nie jeszcze nie czytaliście gorąco polecam wszystkim miłośnikom fantasy i nie tylko im. Smile

Lauretha

*Macha ręką* Ja, ja, ja! Ja jestem miłośniczką Martina! ...zresztą do teraz już wszyscy o tym wiedzą. Sprowadziłam nawet "Warriors" ze Stanów, żeby przeczytać 3 Dunk&Egg Tale (no dobrze, dobrze, inne opowiadania antologii też były ciekawe...). Na wstępie może powiem, że spotkanie o Martinie jest planowane - pod koniec maja przyszłego roku, zapewne. Dlaczego? Ano, w czerwcu przyszłego roku Martin zawita w Polsce. To dobry pretekst, right? Poza tym daje to innym ludziom szansę przeczytania jego książek... Większość z jakiegoś powodu uważa, że dzień na "A Game of Thrones" to za mało. Dziwne. Wink

Pierwszego miejsca jednakże panu Martinowi nie przyznam. Czemu? J. R. R. Tolkien. That's why. Z całą pewnością jednak uznaję sagę ASOIAF za najlepsze dzieło fantasy amerykańskiej oraz współczesnej. Językowo stoi na wysokim poziomie, ma rozmach, wspaniałą charakteryzację i psychologizację postaci, nietuzinkowe jak na fantasy rozwiązania fabularne (przejście z Martina na Eriksona po skończeniu 4 tomu i wszystkich dostępnych fragmentów tomu 5: Stay dead, damn you. STAY DEAD! -- wtajemniczeni pojmują mój ból), intrygi i wiarygodność (co jest dość interesującą cechą, gdy przychodzi do serii fantasy), nie boi się tzw mature themes -- ale Wink

. Jak to mawiają: jest bardzo dobrze, ale nie wspaniale... Mistrza nie pobije nikt... osobiście uważam, ze częścią sukcesu Martina jest właśnie nie powielanie zbyt wielu tolkienowskich themes - inspiracja wojną dwóch róż oraz naturalizmem zamiast tego zdecydowanie wyszła serii na dobre.

Przy okazji, gdyby ktoś jeszcze o tym nie wiedział -- na podstawie ASOIAF powstanie serial produkcji HBO. Po newsy odsyłam tutaj:
[link widoczny dla zalogowanych]

W kadrze pojawią się min Sean Bean, Lena Headey i Jason Momoa.

Przy okazji, miło zobaczyć kolejnego miłośnika planszowej AGOT Wink

Piotr

Osobiście nie jestem wielkim miłośnikiem Tolkiena, chociaż zabawę z fantastyką za czołem od Hobbita. Jeśli już Silmarillion jest moim ulubieńcem z twórczości Tolkiena tylko czytałem to kilka lat temu.
Za informację o przybyciu Martina do Polski mogę co najmniej złożyć pokłony i ogromne podziękowania Very Happy

.
Nie tylko jestem miłośnikiem gry planszowej AGOT, też gra karciana ma w mojej osobie fana - może nie tak wielkiego jak planszówka . Czy zdarzyło się komuś zagrać w dodatki do Gry o tron i jak je oceniają , bo ja mogę narzekać na brak chętnych i póki co tylko pogrywałem w podstawową wersję.
Na temat 3 Dunk&Egg Tale mam nadzieję kiedyś posłuchać chociaż recenzje lub małe streszczenie, bo póki co ze Stanów sprowadziłem sobie tylko Civil War Marvel'a. Smile